✅ تولید غیرمتمرکز برق
🔰 اقتصاد مقاومتی یا مقاوم‌سازی اقتصاد برای چنین روزی بود و هست.
اگر قبلا گفته می‌شد ۱ سال تاخیر هم برای پیگیری این سیاست توسط نیروهای متعهد جایز نیست؛ الان گفته می‌شود ۱ روز تأخیر هم جایز نیست!
کشور درگیر جنگ شده و این را باید باور کرد!
گفتیم یکی از کارهایی که در این حوزه از دست ما بر می آید، پیگیری امنیت غذا (جهش تولید کالاهای اساسی مانند گندم، گوشت، آذوقه دامی و …) و پیگیری امنیت انرژی (با اولویت جهش تولید غیرمتمرکز برق) است.
اما آنچه برای عامه مردم و حتی نخبگان و نیروهای متعهد مورد سؤال است چگونگی، روش یا راهکار مشارکت ایشان در جنگ کشور است؛ یعنی کاری بیش از چک کردن اخبار جنگ.
در این یادداشت مقداری در این باره طرح موضوع می‌شود.
🔸 ابتدا درباره تولید غیرمتمرکز برق؛
کشور پیش از آغاز جنگ نیز به دلیل ناترازی شدید برق، قطعی‌های مکرر برق خانگی، ضررهای چندصد هزار میلیاردی در بخش‌های صنعتی و کشاورزی و نارضایتی عمومی، به دنبال افزایش تولید برق از طریق احداث مزارع خورشیدی بود.
اکنون با توجه تمرکز تولید برق کشور در تعداد محدودی نیروگاه و تهدیدات پیش رو، سیاست راه‌اندازی مزارع خورشیدی غیرمتمرکز در سراسر کشور یکی از بهترین راهکارهای مقاوم‌سازی و کاهش آسیب پذیری حوزه انرژی و به نوعی پدافند انرژی محسوب می‌شود.
مزارع خورشیدی به معنای تجمیع نیروگاه های خورشیدی کوچک‌مقیاس خانگی (۵ کیلوواتی) در قالب نیروگاه‌هایی در مقیاس حداقل ۱۰۰ کیلووات به بالا است.
🔻ما در کشور ۳۱ استان، حدود ۵۰۰ شهرستان، ۱۵۰۰ شهر، ۳۰۰۰ دهستان و بیش از ۳۰۰۰۰ روستای دارای سکنه داریم.
🔻 یک راهکار در زمینه تأمین امنیت برق کشور و کاهش آسیب پذیری آن، این است که به سرعت در ۳ سطح استانی، شهرستانی و دهستانی یک یا چند نیروگاه خورشیدی تجمیعی و مشارکتی جانمایی و احداث شود:
۱. سطح استانی: نیروگاه‌های ۱۰۰ مگاواتی
۲. سطح شهرستانی: نیروگاه‌های ۱۰ مگاواتی
۳. سطح دهستانی: نیروگاه‌های ۱ مگاواتی
🔸هدف:
با فرض اینکه در همه مناطق کشور این طرح اجرایی نشود و به طور میانگین، می‌توان انتظار داشت که در مجموع حدود ۱۰۰۰۰ مگاوات ظرفیت تولید برق کشور به صورت غیرمتمرکز تقویت شود.
🔸مدل مشارکت:
تشکیل یک «شرکت‌پروژه» برای هر نیروگاه خورشیدی لازم است.
مشارکت‌کنندگان و سهامداران این شرکت‌پروژه‌ها می‌توانند شامل گروه‌های زیر باشند:
– گروه ۱: بخش خصوصی و سرمایه‌گذاران از طریق آورده نقدی
– گروه ۲: دهیاری‌ها و شهرداری‌ها از طریق تسهیلات سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور (قانون مصوب درآمدزایی)
– گروه ۳: جامعه هدف تسهیلات تکلیفی نهادهای حمایتی از طریق تخصیص تسهیلات به پروژه
– گروه ۴: عامه مردم از طریق آورده نقدی خرد
🔸محاسبات مالی:
ابتدا دخل و خرج یک نیروگاه ۱۰ مگاواتی به صورت تقریبی بیان می‌شود؛ برای نیروگاه‌های با مقیاس کوچک‌تر و بزرگ‌تر نیز به صورت خطی اعداد قابل محاسبه است.
(اعداد تقریبی است)
سرمایه اولیه مورد نیاز احداث یک نیروگاه خورشیدی ۱۰ مگاواتی: ۳۰۰ میلیارد تومان
درآمد سالانه: ۱۱۰ میلیارد تومان (بازگشت سرمایه ۳ سال)
سود: سالانه ۳۶ درصد و ماهانه ۳ درصد
یعنی اگر کسی فرضا به اندازه ۱۰۰ میلیون تومان در تأمین مالی جمعی نیروگاه سرمایه‌گذاری و مشارکت کند، علاوه بر ایفای نقش مؤثر اقتصادی در جنگ کشور، ماهانه ۳ میلیون تومان هم می‌تواند درآمد کسب کند.
همین اعداد را به صورت خطی می‌توان برای سرمایه‌گذاری‌های کوچک‌تر و بزرگ‌تر محاسبه کرد:
۱ میلیارد تومان سرمایه‌گذاری، ۳۰ میلیون تومان درآمد ماهانه
۱۰ میلیون تومان سرمایه‌گذاری، ۳۰۰ هزار تومان درآمد ماهانه
🔻نکته:
هر چند بعد از تعیین این راهکار، مسئله اجرا و نحوه اجرای راهکار اهمیت بیشتری دارد، اما با توجه به اینکه تجربه احداث نیروگاه‌های خورشیدی تجمیعی و مشارکتی به صورت پراکنده در کشور وجود دارد و زیرساخت‌های حقوقی خوبی نیز جهت تشکیل شرکت‌پروژه‌ها، تأمین تسهیلات خرد و تأمین مالی جمعی ایجاد شده است، در صورت ایجاد یک عزم ملی و حتی استانی و منطقه‌ای بین مدیران دولتی، نخبگان و نیروهای متعهد مناطق، این راهکار قابل اجرا است. مهم این است که یک تیم حرفه‌ای غیر دولتی در هر منطقه (حداقل در سطح استان)، متولی پیگیری و پیاده‌سازی این راهکار شود.
✍ علی وطن‌دوست
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.