🔹 تجربهٔ اخیر «دفاع مقدس دوم» در رویارویی ۱۲ روزه با رژیم صهیونیستی، فراتر از یک پیروزی نظامی، گنجینه‌ای از درس‌های راهبردی برای تحکیم پایه‌های «حرف نو» انقلاب اسلامی، یعنی «مردم‌سالاری دینی»، در اختیار ما نهاده است. این تجربه، به‌ویژه در حوزه‌های اقتصادی و امنیت ملی، ضرورت بازنگری عمیق در ساختارهای متمرکز و حرکت به سمت الگوهای غیرمتمرکز و مردمی را با وضوحی بی‌سابقه آشکار ساخته است.
✳️ دو درس محوری از میدان نبرد:
۱. امکان‌پذیری تولید تکنولوژی‌های پیشرفته در سطح خرد و خانگی: عملکرد چشمگیر واحدهای تولیدی کوچک و خانگی ساخت پهپادها و تجهیزات پیشرفته در ایران، حتی تحت شدیدترین نظارتهای دستگاه‌های امنیتی، نشان داد که تولید غیرمتمرکز و خُرد مقیاس، حتی در تکنولوژی‌های پیشرفته (حتی عرصه نظامی) نیز امکان‌پذیر است.
۲. آسیب‌پذیری فاجعه‌بار تمرکز: هدف قرار گرفتن تأسیسات حیاتی و متمرکز (مانند سایت‌های هسته‌ای نطنز و فوردو) توسط رژیم صهیونیستی و تروریسم دولتی آمریکا و متحدانش، هشداری جدی بر این امر بود. تمرکز ظرفیت‌های حیاتی در چند نقطهٔ محدود، آن‌ها را به «نقاط شکستِ تک‌ضربه» تبدیل می‌کند که اختلال در هر یک، می‌تواند کل سیستم را فلج کند.
✴️ این دو درس، مستقیم‌ترین پیام را برای ساختار اقتصادی و انرژی کشور دارد:
ضعف مهلک تمرکز در انرژی: ساختار متمرکز کنونی تولید برق (متکی به حدود ۲۰۰ نیروگاه بزرگ)، نمونه‌ای کلاسیک از آسیب‌پذیری درس‌گرفته شده از نبرد اخیر است. این تمرکز، هم در معرض تهدیدات فیزیکی و سایبری است و هم مستعد رانت‌خواری، فساد و ناکارایی مدیریتی درون‌سازمانی.
♻️ راه‌حل حکیمانه: اقتصاد تعاونی غیرمتمرکز و خُردمقیاس:
الگوی بدیل و منطبق بر «مردم‌سالاری دینی»، توسعهٔ گستردهٔ اقتصاد تعاونی و خُردمقیاس با مشارکت حداکثری مردم است.
در حوزهٔ انرژی، این به معنای حرکت از الگوی متمرکز فعلی به سمت ایجاد میلیون‌ها واحد کوچک‌مقیاس تولید انرژی (خورشیدی خانگی، بادی محلی، زیست‌تودهٔ روستایی، نیروگاه‌های کوچک CHP در تعاونی‌ها) در سراسر کشور.
❇️ مزایای راهبردی:
🔻 تاب‌آوری امنیتی: غیرممکن شدن اختلال گسترده در شبکه با حذف «نقاط شکست تک‌ضربه‌ای». صدمه به تعداد محدودی از واحدهای کوچک، خللی در کل سیستم ایجاد نمی‌کند.
🔻 مردمی‌سازی اقتصاد: توزیع مالکیت و مدیریت تولید انرژی میان مردم در قالب تعاونی‌ها، عینیت‌بخشیدن به مردم‌سالاری دینی در اقتصاد و کاستن از فاصلهٔ حکمرانی با مردم.
🔻 کاهش ساختاری فساد: کوچک‌سازی و غیرمتمرکز‌سازی، زمینه‌های رانت‌جویی و اختلاس در پروژه‌های کلان متمرکز را به‌طور ذاتی کاهش می‌دهد. شفافیت محلی و نظارت مردمی افزایش می‌یابد.
🔻 توزیع عادلانه‌تر ارزش افزوده: سود حاصل از تولید انرژی، مستقیماً به جیب خانوارها و جوامع محلی (سهامداران تعاونی‌ها) بازمی‌گردد، نه انباشت در مراکز محدود. این سرمایه می‌تواند محرک پیشرفت محلی و تنوع‌بخشی به تولیدات بومی شود.
🔻 بهبود بهره‌وری و پایداری: کاهش تلفات شبکهٔ انتقال، استفادهٔ بهینه از منابع انرژی پراکندهٔ محلی (نور خورشید، باد محلی، پسماند کشاورزی) و افزایش مسئولیت‌پذیری در مصرف.
▫️ درس‌های «دفاع مقدس دوم»، زنگ بیداری برای بازگشت به «حرف نو انقلاب اسلامی» است. مردم‌سالاری دینی تنها در عرصهٔ سیاست معنا نمی‌یابد؛ تجلی دیگر آن در مردمی‌سازی ساختارهای اقتصادی و حاکمیتی، به‌ویژه در حوزه‌های حیاتی مانند انرژی است. حرکت جهادی به سمت اقتصاد تعاونی غیرمتمرکز و خُردمقیاس در انرژی، تنها یک انتخاب اقتصادی نیست؛ ضرورتی راهبردی برای افزایش تاب‌آوری ملی، تحقق عدالت اقتصادی، کاهش فساد ساختاری و نهادینه‌کردن مشارکت حداکثری مردم در ساختن ایران قوی‌تر است.
به نظر می‌رسد که زمان آن فرا رسیده باشد که با عزمی راسخ، درس‌های خونین میدان نبرد را به نقشهٔ راهی برای تحول اقتصادی مبتنی بر مردم‌سالاری دینی تبدیل کنیم.
✍️ محمدامین عبدالرحیمی
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.