سالی که نیکوست از بهارش پیداست…
️
قطعی‌های گاه و بی‌گاه برق در این روزهای بهاری، زمزمه نگران کننده‌ای از تابستان داغ و تاریک است. تداوم وضعیت خاموشی‌های مکرر می‌تواند اقتصاد و تولید کشور را به مرز فروپاشی بکشاند. تصور کنید در ۱۲۰ روز از سال جاری، با کمبود برق مواجه باشیم. چه بر سر کارخانه‌ها، بیمارستان‌ها و خانه‌هایمان خواهد آمد؟ پیامدهای چنین فاجعه‌ای غیرقابل جبران خواهد بود. (آمار سال ۱۴۰۳ نشان‌دهنده ناترازی ۱۸ هزار مگاواتی بود، اما پیش‌بینی‌ها برای ۱۴۰۴ از کسری ترس‌آلود ۲۴ هزار مگاواتی خبر می‌دهد!)
با توجه به نامگذاری امسال به عنوان “سال سرمایه‌گذاری در تولید”، ضرورت تزریق منابع مالی برای رفع بحران انرژی بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. از سوی دیگر، تحریم‌های بانکی و محدودیت در فروش نفت، امکان جذب سرمایه خارجی یا استفاده از درآمدهای نفتی را به حداقل رسانده است.
راه حل چیست 
این روزها که اخبار مذاکرات بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاده، آیا باید مانند گذشته چشم‌به‌راه “معجزه گلابی برجام” بمانیم؟ آیا می‌توانیم امیدوار باشیم که سرمایه‌گذار خارجی، چتر نجاتش را بر سر ما بگستراند؟
بیایید بدترین سناریو را تصور کنیم:
فرض کنید نیروگاه‌های کشور کاملاً از تأمین برق ۲۴ میلیون خانوار ناتوان باشند. اگر میانگین مصرف هر خانوار را ۵ کیلووات (۰.۰۰۵ مگاوات) در نظر بگیریم، در مجموع به ۱۲۰ هزار مگاوات برق نیاز داریم.
هزینه راه‌اندازی یک سیستم خورشیدی ۵ کیلوواتی برای هر خانه، بسته به کیفیت تجهیزات، بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان است. با احتساب حداکثر هزینه، کل سرمایه موردنیاز برای پوشش تمام خانوارها حدود ۹۶۰۰ همت (هزار میلیارد تومان) خواهد بود.
اما خوشبختانه ناترازی واقعی برق کشور یک‌پنجم این مقدار (۲۴ هزار مگاوات) است؛ یعنی با سرمایه‌ای در حدود ۲۰۰۰ همت می‌توان این شب‌زدگی انرژی را به صبحی روشن بدل کرد.
سؤال کلیدی این که در شرایط تحریمی، این سرمایه چگونه تأمین شود
بر اساس آمار آبان ۱۴۰۳، حجم نقدینگی کشور اقیانوسی به وسعت ۹۳۹۲ هزار میلیارد تومان است. اگر تنها ۲۰٪ از این منابعی که در دست مردم است به سمت تولید انرژی‌های تجدیدپذیر هدایت شود، نه‌تنها مشکل ناترازی برطرف می‌شود، بلکه زمینه ایجاد حداقل ۵۰۰ هزار شغل مستقیم فراهم می‌گردد (بر اساس استانداردهای جهانی، هر ۱ مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر، ۲۰ تا ۳۰ شغل ایجاد می‌کند.)
سرمایه‌گذاری مردمی، کلید طلایی حل بحران انرژیبحران ناترازی برق، یک تهدید چندبعدی (اقتصادی، اجتماعی و امنیتی) است که منتظر ماندن برای حل آن از طریق راه‌حل‌های سنتی مانند جذب سرمایه خارجی یا افزایش درآمدهای نفتی، ریسک غیرقابل‌قبولی دارد. اما با استمداد از ظرفیت بی‌نظیر مردم و هدایت حتی بخش کوچکی از نقدینگی سرگردان مردم به سمت تولید انرژی پاک، می‌توان این معادله را تغییر داد. تجربه جهانی نشان داده است که انرژی‌های تجدیدپذیر نه‌تنها راه‌حلی فنی، بلکه گزینه‌ای مردم‌سالار برای پیشرفت جوامع هستند. امروز زمان آن است که به جای انتظار برای تغییر شرایط بیرونی، از توان داخلی و سرمایه مردمی برای ساختن آینده‌ای روشن بهره ببریم. این بحران، اگر با مدیریت مردمی همراه شود، می‌تواند به فرصتی تاریخی برای جهش تولید و اشتغال تبدیل گردد.
محمدامین عبدالرحیمی
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.