⭕️ *تأملی بر نحوه مشارکت مستقیم گروه‌های مردمی پیشرفت منطقه‌ای*
✅ در جنگ، نه باید مغرور شد و نه مأیوس؛ هدف باقی است و تنها چیزی که در جنگ برای نیروهای میدان تغییر می‌کند، استراتژی است و شدت اراده و تلاش
🔸 با تضعیف جبهه غربی ایران و تا زمان به خودآمدن جبهه سوری و بازآفرینی مزیت‌های تضعیف شده ایران در منطقه غرب آسیا و دسترسی به شرق مدیترانه، استراتژی توسعه جبهه شرقی ایران باید بیش از پیش در صدر اولویت‌ها و فوریت‌های نیروهای سیاسی و نخبگانی و فعالان توسعه و پیشرفت کشور قرار گیرد.
🔸 حضور ما در جبهه غربی با هدف امنیت و پشتیانی سیاسی از جبهه مقاومت می‌تواند و باید ادامه پیدا کند اما شرایط غرب ایران اکنون برای هدف توسعه مساعد نیست و برای توسعه باید توان خود را به جبهه شرقی منتقل کرده و مزیت‌های اقتصادی را در این جبهه دنبال کنیم.
🔸 منظور از جبهه شرقی به طور مشخص تمرکز بر تکمیل کریدور شمال-جنوب از مسیر شرقی دریای خزر یعنی اتصال ریلی چابهار – سرخس و ایجاد زنجیره‌های ارزش منطقه‌ای در حوزه غذا و انرژی است.
🔸 در این راستا می‌بایست به صورت متمرکز، فوری و میدانی، به دنبال ایجاد شراکت استراتژیک و قراردادهای عملیاتی با کشورهای آسیای میانه (ترکمنستان، قزاقستان، ازبکستان، قرقیزستان، تاجیکستان)، روسیه، افغانستان و حتی چین بود که هر یک به نوعی ذی‌نفع شکل‌گیری این کریدور هستند. کریدور ریل/ غذا/ انرژی
🔸 تجربه مشابه این نوع از اقدام متمرکز، فوری و میدانی در کشور، بعد از استقلال کشورهای آسیای میانه در سال 1991 با سفر رئیس جمهور وقت (آیت الله هاشمی رفسنجانی) رقم خورد. در آن زمان مسئله اتصال این کشورهای محصور در خشکی به دریا از مسیر ایران مطرح و کارهای عملیاتی آن اجرا شد. توسعه سرخس، اتصال ریلی سرخس- مشهد و مشهد- بافق از جمله این پروژه‌ها بود.
🔸 اکنون نیز نیروهای سیاسی، نخبگان و فعالان توسعه و پیشرفت باید اقتضائات جنگ ایران را تشخیص داده و اگر طالب جهاد واقعی هستند روی این استراتژی جدید برای تقویت ایران تمرکز کنند. استراتژیِ ریل/ غذا/ انرژی در شرق ایران حداقل دو پروژه عملیاتی، مزیت‌آفرین و ملی را می‌طلبد:
1️⃣ تکمیل فوری راه‌آهن چابهار – زاهدان – سرخس با کاربری حمل بار (و نه مسافر)
2️⃣ توسعه و پیشرفت مناطق کلیدی محور شرق کشور با اولویت بندر چابهار (سواحل مکران و پس‌کرانه آن)
⭕️ نحوه مشارکت مستقیم گروه‌های مردمی پیشرفت منطقه‌ای:
– هر دوی این پروژه‌ها، بیش از پشتیبانی سیاسی و مالی به عزم و تلاش نیروهای مردمی توسعه و پیشرفت ایران نیازمند است. به طور مشخص توسعه و پیشرفت مناطق کلیدی محور شرق کشور بالاخص سواحل مکران به حضور، استقرار و استمرار در پیگیری میدانی امر توسعه و پیشرفت در این منطقه توسط گروه‌های مردمی و گروه‌های حرفه‌ای توسعه و پیشرفت که لزوما دولتی نیستند اما مماس با حاکمیت هستند. تجارب موفقیت‌های ایران در توسعه نشان داده گاهی عزم و تلاش یک گروه یا حتی یک نفر می‌تواند مزیتی ملی برای ایران ایجاد کند.
– این امر نیازمند متمرکز نمودن ظرفیت‌ها و توانمندهای مردمی و بخش خصوصی در یک جغرافیای محدود است. در حال حاضر توان نیروهای مردمی کشور برای خدمت‌رسانی پراکنده است و حاصل جمع آن یک خروجی ملموس و ملی ایجاد نمی‌کند. هر جنگی خط مقدمی دارد که باید توان نیروها در آن تجمیع شود و خط مقدم جنگ اقتصادی و مقاوم‌سازی اقتصاد ایران در سواحل مکران است.
✍️ علی وطن‌دوست – رئیس هیئت مدیره مجموعه پیشرفت منطقه‌ای و دانش‌بنیان رویش نوین نصیر ایرانیان
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.